Reporter Karine Claassen: "Dit is de gebarsten spiegel van Franse jongeren anno 2017"

Zes rake getuigenissen

Frankrijk heeft bewogen maanden en jaren achter de rug: terroristische aanslagen, schandalen, grote sociale conflicten. De zes jonge Fransen die Karine opzocht hebben de veranderingen aan den lijve ondervonden, in de stad en op het platteland. Ze getuigen daarover op een doorleefde manier, soms boos, soms verdrietig, maar nooit onverschillig. Het is zes keer ‘du vécu’.

In hoeverre zijn hun jonge levens daardoor getekend? En minstens even belangrijk: hoe denken ze in de toekomst weer te kunnen opveren?

Cécile (28) bijvoorbeeld, die zich zoals vele andere Franse boeren in de steek gelaten voelt. Ondanks de dood van haar vader na het faillissement van hun familieboerderij, blijft ze geloven in de kracht en de schoonheid van haar stiel.

“Mijn papa verkoos een wereld te verlaten die hem niet lag. Maar ik kijk zelf liever niet achterom.”

Of Edouard (24), een jonge kasteelheer die op zijn twintigste één van de grootste domeinen uit de Champagnestreek kocht.

“We kunnen niet trots zijn op Frankrijk als we de geschiedenis ervan niet kennen.”

Zijn kasteel, waar hij helemaal alleen woont, restaureert hij nu. Als symbool voor het oude Frankrijk in al zijn glorie.

“Ik ben gehecht geraakt aan deze plek omdat het niet verstedelijkt is en rustig. En er zijn nog veel zo'n plekken in Frankrijk, maar dat zal niet lang meer duren.”

En zo leeft elke jongere in deze reportage in zijn eigen wereld. Het contrast met Julien (30), bijvoorbeeld, kan niet groter zijn. Geen kastelen, geen erfgoed maar muren van beton. Elke dag zit Julien tussen die muren met een klas vol tieners. Jongeren uit de moeilijke quartiers nord van Marseille.

“Men moet de leraren zin geven om naar hier te komen. En dat is nu niet het geval.”

Ook dokter Anne (28) wil leeftijdsgenoten motiveren om in haar voetsporen te treden. Niet als dokter. Maar als dokter in de medische woestijn, ondertussen een begrip in Frankrijk. Het land staat gekend voor grote oppervlaktes en ruraal gebied. Maar in die zones heeft de bevolking vaak geen toegang tot een huisarts.

“Mijn patiënten hebben één tot twee jaar moeten wachten om een dokter te zien hier.”

“Waarom hadden we zo'n prachtig land? Omdat de mensen katholiek waren.”

Het zijn de woorden van Kevin (25). Een katholieke rapper die zijn genre beschrijft als traditionele nationalistische rap. Zijn muziek is de enige manier waarop hij zijn angst voor de toekomst kan uiten. Ondanks de mogelijke gevolgen van zijn discours.

Eén van de belangrijkste maar meest controversiële thema’s in Frankrijk is de Islam. Sedia (26), een getalenteerde bokser uit een Parijse banlieue, vecht elke dag tegen vooroordelen. Als moslima en dochter van een gesluierde vrouw beslist ze bijvoorbeeld om haar moeder niet meer alleen op straat te laten:

“Met de aanslagen vrees ik dat iedereen ons over dezelfde kam scheert en alle moslims als gevaarlijke personen beschouwt.”

De makers

Reporter Karine Claassen en regisseur Jeremy De Ryckere maakten vorig najaar de bejubelde reportage Dwars door Amerika, naar aanleiding van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Ook toen gingen ze luisteren naar wat gewone mensen over hun roerige land te vertellen hebben, zonder vooroordelen, zonder te oordelen. 

Karine:

Dwars door Amerika was een roadtrip, Enfants de la patrie is dat niet. Het is een cross-montage van zes uitgesproken portretten, die elkaar aanvullen maar even vaak tegenspreken. Opnieuw wilden we intieme portretten maken. Eerlijk, open en dicht bij de mensen staan. De reportage Enfants de la patrie is de gebarsten spiegel van de jongeren anno 2017 in Frankrijk.

Dwars door Frankrijk: les enfants de la patrie, woensdag 3 mei om 20.40 uur op Eén