"Je moet leren praten, maar je moet ook leren zwijgen"

VIDEO: "Je moet leren zwijgen"

Maggie bewondert de boekenkast in Het huis. Winston Churchill, Wilfried Martens, Jean-Luc Dehaene... En Maggies eigen boek. Op de achterkant: "De persoon die ik aan de buitenwereld laat zien, klopt helemaal met wie ik ben." "Ik geloof er niks van," lacht Eric Goens. Zegt Maggie niet steeds wat ze denkt? Ze antwoordt schalks:

Je moet leren praten, maar je moet ook leren zwijgen.

Hugo de Ridder beschrijft de Wetstraat van achterkamers. Is dat nu veranderd? "Ik denk dat daar toch nog het een en ander van overgebleven is."

 En het machobeeld dat van politiek naar voren komt? 

Dat is ook niet veranderd. Mensen die graag macht hebben, zitten in politiek. Bij sommige mensen doet macht vieze dingen. Ik denk dat sommigen moeten afkicken van macht.

Ik probeer daar niet in te lopen.

VIDEO: De dood van haar vader: "Dat was een schok"

In de jeugdkamer vertelt Maggie over haar vader. Toen ze acht jaar was, stierf hij.

Normaal ging hij met de trein naar het werk, maar die ochtend stapte hij bij de buurman in de auto. Omdat hij zich overslapen had. Er is een vrachtwagen over hen gereden. Zoals dat heet waren ze niet in fout, maar wel allebei dood.

Wat voor impact had dit op jonge Maggie? "Dat was een schok. Ik herinner me die dag enorm goed." Aan Maggie werd gezegd dat ze zich flink moest houden:

Het waren allemaal geen psychologen in mijn familie. Ze waren zelf in schok. Ze zeiden: 'Je moet flink zijn, je moet mama helpen.'

"Crashdieet gedaan"

In de jeugdkamer krijgt Maggie een foto van zichzelf in haar tienerjaren te zien. Een jong, mager meisje. Tot haar zeventiende volgde Maggie een hongerdieet.

Enorm crashdieet gedaan. Niet gezond.

Ik at veel te weinig toen, misschien een tomaat en een appel op een dag. Dat had ik er daarna niet meer voor over.

"We wilden geen ruzie, dus zijn we maar getrouwd"

Wanneer ze negentien is, trouwt Maggie met Luc. Twee jaar later is ze zwanger.

We wilden eigenlijk samenwonen. Maar Lucs moeder zag dat niet zitten. Die zei: "Als je bij elkaar wilt zijn, moet je trouwen."

Luc wilde geen ruzie en ik ook niet, en dan zijn we maar getrouwd.

"Een sociale liberaal"

"Mijn vader was een liberaal, en mijn grootvader was een socalist. Ik denk dat ik een beetje het mengsel van de twee ben: een sociale liberaal," lacht Maggie. Zou ze zelf bij de socialisten beland kunnen zijn? "Ik denk het niet."

Maggie was de eerste langs haar moeders kant die een universitair diploma behaalde.

Mijn grootmoeder was heel huishoudelijk aangelegd. Maar ik niet echt. Ze zei tegen mijn moeder: "Ik weet niet wat die gaat doen later." In mijn familie was nog niemand langer dan 18 jaar naar school geweest.

VIDEO: De verrassingsgasten

Terwijl Maggie het avondeten voorbereid, komen haar verrassingsgasten aan: tien studenten geneeskunde. Wat vinden zij van "hun" minister?

Er wordt met verstand van zaken gewerkt. Daardoor is er minder tegenkanting. Dossiers die decennialang op de stapel liggen, worden nu eindelijk weggewerkt.

Het helpt dat ze dokter is: "Je hebt een basis." Is het dan geen vreemde combinatie, arts en politica? Ze vinden van niet: "Je hebt als arts sowieso een maatschappelijke functie."

VIDEO: "Eerste minister? Niet het werk van mijn dromen"

Maggie De Block, minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid. "Dit is mijn droomdepartement, en ça suffit." Zou ze nee zeggen als ze haar vragen eerste minister te worden? 

Ik kan daar niet op voorhand ja of nee op zeggen. Maar het lijkt me niet het werk van mijn dromen.

Hoe reageerde ze toen ze minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid werd? 

Om half zeven 's morgens kreeg ik telefoon. Gwendoline, de voorzitster, belde en zei: "Alé, we zijn buiten, we hebben een akkoord. Proficiat, je bent minister van... Sociale Zaken én Volksgezondheid." 

Toen was ik wel echt... amai... heel heel blij.

Het huis: elke dinsdag om 20.40 uur op Eén.

Het huis is een programma van Het Nieuwshuis voor Eén.